МОВА – СКАРБ НАРОДА

Што такое  мова? З  аднаго боку – гэта  сродак зносін, з другога – прыкмета
ідэнтычнасці і самабытнасці народнасці. 
Мова яднае нас у народ, які носіць прыгожае імя – беларусы.  Для нашага народа родная мова – беларуская.

 

МОВА – СКАРБ НАРОДА

 

Што такое  мова? З  аднаго боку – гэта  сродак зносін, з другога – прыкмета ідэнтычнасці і самабытнасці народнасці.  Мова яднае нас у народ, які носіць прыгожае імя – беларусы.  Для нашага народа родная мова – беларуская.

Паводле шматлікіх назіранняў і даследванняў вучоныя сцвярджаюць, што калі  забываецца і знікае мова якой-небудзь народнасці, то знікае і гэты народ. Няма  народа без мовы, няма мовы без яго носьбіта. Яшчэ 125  год таму беларускі паэт-дэмакрат Францішак Багушэвіч выказаў меркаванне: «Шмат было такіх народаў, што страцілі найперш мову сваю, так як той чалавек прад скананнем, катораму мову займе, а потым і зусім замёрлі. Не пакідайце ж мовы нашай беларускай, каб не ўмёрлі! Пазнаюць людзей ці па гаворцы, ці па адзежы, хто якую носе; ото ж гаворка, язык і ёсць адзежа  душы”.  Аб гэтым і аб прыгажосці беларускай мовы ішла размова падчас выхаваўчай гадзіны, якую зладзілі Зеленаборская сельская бібліятэка сумесна з супрацоўнікамі Дома культуры.

  

Памяшканне бібліятэкі, упрыгожанае саматканымі абрусамі 90-гадовай даўніны, якія дасталіся ў спадчыну бібліятэкару Т.Гусевай,  сустракала наведвальнікаў, запрошаных на мерапрыемства, урачыста і шчыра. Прыцягвалі ўвагу шматлікія аркушы з выказваннямі вядомых людзей аб роднай мове. А маленькія плакацікі заклікалі  размаўляць па-беларуску.

Як прызнанне ў каханні прагучала песня «Завушніцы” у выкананні Валерыя Гусева (на здымку). Для людзей больш сталага ўзросту гэта вядомы твор, а вось моладзь слухала, як зачараваная.

Цікавы факт, агучаны бібліятэкарам аб тым, як маладая іспанка Анхела Эспіноса Руіс самастойна вывучыла беларускую мову, бо тая здалася ёй вельмі прыгожай, выклікаў гул  адабрэння. Дарэчы, гэтымі днямі дзяўчына гасцюе ў нашай краіне.

Для таго, каб дзеці размаўлялі на роднай мове, трэба чуць яе часцей, у тым ліку і дома, ад бацькоў. І тады для маленькіх грама- дзян Беларусі словы:  «гарбата”, ”рушнік”, ”кветкі” стануць зразумелымі.  На мерапрыемстве вучаніца другога класа мясцовай школы Вераніка Касянок (на здымку) прадэкламавала верш Леаніда Пранчака «Я дзяўчынка беларуска”. Маленькая прыгажуня  расказалала, што ўсе незразумелыя словы ёй растлумачыла матуля, і таму яна добра ведала, аб чым гаварыла, і без адзінай памылкі з пачуццём пераказала радкі.  Яе прывабнасць у прысутных выклікала замілаванне.

Каб пераканаць моладзь у тым, што на беларускай мове спяваюцца сучасныя кампазіцыі, быў прадэманстраваны відэакліп вядомага гурта «Крамбамбуля”.  Песня была настолькі вясёлай, захапляльнай, што хацелася танчыць і пляскаць у далоні.

Зразумела, што адразу пасля сустрэчы моладзь не стане размаўляць на роднай мове, але, магчыма, увечары нехта скажа бацькам: «Дабранач”,  ці назаўтра павітаецца:  «Добрай раніцы”. Менавіта гэта і стане самай важнай адзнакай работы арганізатараў мерапрыемства.

Т.АНОП, жыхарка  пасёлка Зялёны Бор.

Информацию читайте в № 73-76 от 16.03.2016г.