Месяц: Март 2018

Мінулая вайна, самая жорсткая і крывавая ў дваццатым стагоддзі, такі глыбокі след пакінула ў лёсах людзей, што і праз многія дзесяцігоддзі не гояцца раны ў сэрцах, не сціраюцца з памяці людской жудасныя малюнкі пакут і здзекаў, што чынілі на беларускай зямлі фашысцкія акупатны. Наш народ не забывае сваю гісторыю, не забывае пра тыя суровыя выпрабаванні, якія выпалі на долю ранейшага пакалення. І адно з такіх напамінанняў – мемарыяльны архітэктурна-скульптурны комплекс “Хатынь”, адна з самых жалобных мясцін на тэрыторыі Беларусі па ўшанаванню памяці жыхароў вёскі Хатыні Лагойскага раёна і іншых беларускіх вёсак, знішчаных нямецка-фашысцкімі захопнікамі разам з насельніцтвам у 1941 -1944 гадах. Размешчаны комплекс на 54-ым кіламетры шашы Мінск –Віцебск, на месцы спаленай вёскі Хатынь. Як напамінак аб страшнай трагедыі беларусаў – частка комплекса, якая называецца Могілкі вёсак, дзе на мемарыяльных гранітных плітах увекавечаны звесткі аб спаленых разам з жыхарамі вёсках на тэрыторыі Беларусі ў гады мінулай вайны. Ёсць там і звесткі аб вёсках Смалявіцкага раёна. Гэта – вёска Карамша, дзе былі загублены 36 жыхароў з 12 двароў. Так і не адрадзілася гэтае паселішча пасля вайны. У вёсцы Багута былі спалены 43 двары з 115 жыхарамі, у Крывой Паляне – 18 двароў з 51 жыхаром, у Хаценаве – 75 двроў і 184 жыхары. Малалетнія дзеці, жанчыны, зусім старыя людзі былі расстраляны, спалены, забіты, закатаваны – нікому не давалі літасці гітлераўцы, цынічна абвясціўшы сябе носьбітамі “новай культуры і цывілізацыі”. У Смалявічах...