Тысячы нашых папярэднікаў, далёкіх і блізкіх, хадзілі па Пятровіцкай зямлі, жылі ў згодзе з прыродай і пакідалі нашчадкам свае думкі, свае назіранні, сваю мудрасць у песнях і казках, паданнях і абрадах. Праз сотні гадоў да нас дайшла непаўторная энцыклапедыя сялянскага жыцця гэтага краю.

Тысячы нашых папярэднікаў, далёкіх і блізкіх, хадзілі па Пятровіцкай зямлі, жылі ў згодзе з прыродай і пакідалі нашчадкам свае думкі, свае назіранні, сваю мудрасць у песнях і казках, паданнях і абрадах. Праз сотні гадоў да нас дайшла непаўторная энцыклапедыя сялянскага жыцця гэтага краю.

Сёння не кожная гаспадыня ведае, як зрабіць з малака масла, бо мы набываем гэты прадукт ў краме. А раней у кожнай гаспадарцы вёскі Пятровічы была карова, ды не адна. Жанчыны ведалі, што каб зрабіць з малака масла, мала ведаць рэцэпт, але важна яшчэ прыгаворваць пры гэтым: “Дзед  з бабуляй біўся, ды не разлучыўся, а ты масла біся, ды з маслёнкаю разлучыся”.

Вялікай папулярнасцю сярод сялян карысталіся казкі. Іх любілі слухаць не толькі дзеці, але і дарослыя. Даўней у нашай вёсцы былі свае казачнікі, якія ведалі шмат казак і валодалі талентам іх расказваць. Асабліва яскрава талент беларусаў праявіўся ў песнях. Пятровіцкі край багаты на сямейна-абрадавыя песні, якімі суправаджаліся розныя рытуалы.

Быў пашыраны сярод нашых продкаў і такі жанр вуснай народнай творчасці, як прыпеўкі. Іх, як і песні, звычайна спявалі пад музыку. Абавязковым удзельнікам вечарынак быў гарманіст. Ён карыстаўся вялікай пашанай сярод сялян. Ні адно свята не абыходзілася без танцаў і спеваў. Жыхары вёскі Пятровічы ўспамінаюць, што вяскоўцы асабліва любілі танчыць «каробачку», «крыжачок», «кракавяк», «казачок», «кадрыль», «гапак», «юрачку», «вальс». Але найбольшай папулярнасцю карысталася «барыня».

Збіраў і запісваў фальклор у Пятровіцкім краі Язэп Ігнатавіч Семяжон. Сёння вядома, што сшытак з запісамі тэкстаў песень захоўваецца ў асабістым архіве дзяцей Язэпа Ігнатавіча ў Мінску. Яго маці вельмі добра спявала, ведала шмат песень. Але паэт цікавіўся фальклорам не толькі канкрэтнага населенага пункта, але і ўсёй краіны. А народныя песні спяваліся і спяваюцца ва ўсе часы. Народ не спыняецца на дасягнутым.

Н.У. ЛУКАШОНАК, бібліятэкар Пятровіцкай сельскай бібліятэкі.

Подробную информацию читайте в номере 257 – 260  от 02.11.2013 г.