Белорусские музыканты и художники, в том числе из Смолевичей, представляли нашу страну на IX Международном фестивале северных земель, который проходил в Польше.

Художники участвовали в арт-пленэре, во время которого демонстрировали свое мастерство и смогли познакомиться с достопримечательностями страны-соседки.

В городском Доме культуры впервые состоялся День открытых дверей. Во время театральной постановки «Алиса в стране чудес» руководители студий и кружков вместе с воспитанниками продемонстрировали свои способности, таланты, все то, чем они с удовольствием занимаются в свободное время в стенах учреждения культуры. Кроме уже действующих коллективов, о себе заявили и «новички», чья работа только начнется с этого года.

Засталося зусім няшмат часу да трыццацігадовай гадавіны аварыі на Чарнобыльскай АЭС, калі страшэнная бяда забрала тысячы чалавечых жыццяў, а многіх людзей назаўжды разлучыла з домам і малой радзімай. Сотні сем’яў, выхадцаў з Брагінскага, Ельскага, Хойніцкага, Чачэрскага, Нараўлянскага, Веткаўскага раёнаў беларускага Палесся вяртаюцца ў родныя мясціны, у асноўным, толькі на Радаўніцу, каб навесці парадак на могілках, памянуць блізкіх, пабываць у пакінутых хатах. Менавіта там засталася большая часцінка іх сэрца, з тымі мясцінамі звязаны і іх душа, і іх успаміны. Сваю другую малую радзіму многія перасяленцы знайшлі ў самых розных кутках Беларусі, у тым ліку і на Смалявіччыне.

Некалькі гадоў таму ў Зеленаборскім сельскім Доме культуры выбіралі сем цудаў пасёлка. Адным з цудаў жыхары пасёлка тады вызначылі Вялікі Камень – валун, які ляжыць у мясцовым парку. За гэты час камень быў перастаўлены з бачнага месца. Некаторыя жыхары пасёлка лічылі яго нават страчаным. З гэтай нагоды задумалі супрацоўнікі Зеленаборскага СДК арганізаваць патрыятычную акцыю "Сёмы цуд Зялёнага Бору”, каб нагадаць землякам пра гэтую адметнасць і вярнуць камень на ранейшае месца – самую высокую кропку парка ды ўсяго Зялёнага Бору. Калі пачалі пытацца ў мясцовых жыхароў, адкуль з’явіўся камень на гэтым месцы, ніхто нічога пэўнага не змог адказаць. Мясцовасць у гэтых краях балоцістая, таму такія вялізныя камяні – рэдкасць у акрузе. 

Настоящие чудеса из соломки делают смолевичские мастерицы Татьяна Ласенкова и ее дочь Виктория Чеботарева. Их мастерство было по достоинству оценено на VII областном празднике-конкурсе «Саламяныя дзівосы», который проходил в конце августа в Червене.

Норвежский флейтист Денис Нефедов (на фото) принял участие в одном из народных праздников, проводимых в деревне Петровичи. Он приехал из Норвежского королевства, где играет на флейте в духовом оркестре под руководством легендарного Ейрика Шлагтерна.

Денис начал свое выступление со слов приветствия: «Дорогие мои друзья! Планета земля большая и на ней живет много разных людей. Единственное, что нас всех объединяет – это искусство! Музыка, как наибольшая ее часть, особенно близка каждому из нас и сейчас я вам это докажу!» После чего десятилетний мальчик сыграл на флейте несколько произведений, сложившихся в сорокаминутное выступление.

Лето — напряженная пора для сельчан. А август, плюс ко всему, еще и время сбора урожая, когда хозяюшки готовят запасы на всю зиму. Все это требует времени и сил. Но все-таки в плотном рабочем графике должно найтись место и для отдыха.

Прекрасным поводом сделать перерыв и немного отвлечься от повседневных хлопот стал для усяжцев праздник поселка. 15 августа стар и млад собрались у Дома культуры поселка, чтобы отметить очередной День рождения Усяжа. Порадовала сельчан и погода: ясный солнечный денек подарил всем хорошее настроение. На торжественном открытии, которое прошло на площадке у СДК, собрались жители поселка и гости праздника, среди которых — председатель Усяжского сельского исполнительного комитета Сергей Григорьевич Грицкевич, настоятель прихода Свято-Введенского храма отец Димитрий, директор Смолевичского районного методического Центра Владимир Михайлович Гавриков.

В выставочном зале города Жодино состоялось открытие выставки работ смолевичских художников с легким и нежным названием: «Летний вальс». Интересна эта выставка и тем, что привезли ее замечательные художницы, наши землячки, и просто очаровательные девушки: Юлия Невейко, Ольга Сокол, Анастасия Каминская, Диана Нехайчик и Наталья Каминская.

Владимир Викторович Назаров все свое свободное время посвящает творчеству. Теперь он стал настоящим ремесленником: делает изделия ручной работы из лозы. Лозоплетение он освоил более двадцати лет назад. За это время научился выращивать лозу, ее обрабатывать, хранить, освоил основные виды плетения. Вместе с коллегой «по цеху» Александром Леонидовичем Самойленко разработали и собственные методики плетения, особые инструменты и приспособления, теперь активно применяют их в работе.

В Смолевичском районном Центре ремесел прошел семинар-практикум по плетению белорусских поясов. Мероприятие проходило в рамках государственной программы «Возрождение технологий и традиций изготовления слуцких поясов и развитие производства национальной сувенирной продукции «Слуцкие пояса».

Семинар-практикум проводила старший преподаватель кафедры костюма и текстиля Белорусской государственной академия искусств Ирина Васильевна Мазюк. Она не только поделилась с участниками семинара теоретическими и практическими навыками плетения поясов, но и рассказала об их истории, применении в быту.

В Смолевичском районном центре ремесел прошел мастер-класс по лозоплетению. Обучал основам данного народного промысла, который считается одним из самых древних, наш местный мастер Александр Самойленко.

Для работников центров ремесел со всей области была организована настоящая творческая мастерская. Они ознакомились с видами лозы, методами ее обработки и хранения, с основными способами плетения из данного природного материала. По итогам работы каждый участник сделал для себя небольшой сувенир – плетеную корзинку.

Прайшло свята ў адным з аддаленых населеных пунктаў Смалявіцкагага раёна – вёсцы Ляды, што ў Драчкаўскім сельсавеце.

Ляды – адзін з самых старажытных населеных пунктаў Смалявіччыны, гісторыя якого сваімі каранямі адыходзіць у далёкае мінулае. Сама назва падцвярджае гэта. Яна паходзіць ад старыжытнага слова "ляды”, што значыць – участкак з-пад выкарчаванага лесу, які падрыхтаваны пад ворыва ці луг. Зараз у вёсцы налічваецца сто шаснаццаць дамоў. Пастаянна пражываюць тут шэсцьдзесят чатыры чалавекі.

Смолевичская земля всегда славилась своими талантливыми, известными людьми. Однако мы, чтя традиции и достижения прошлых лет, всегда с гордостью говорим об успехах нынешних. Пуcть первых, но уже громких и ярких. Ведь, благодаря им, нашим талантливым землякам, прославляется наш край.

Родная вёска -- гэта тое ядро і тая аснова, з якой пачынаецца першы крок у вялікае жыццё, першае слова, якое прыйшло ад маці, першая ўсмешка, якая не толькі сагравае, але і дорыць веру ў будучае. Вёска - гэта незабыўнае месца, куды хочацца вяртацца зноў і зноў. Але такое наша жыццё, бо людзі як птушкі, і кожны чалавек рана ці позна пакідае сваё гняздо. Галоўнае, каб пакідаючы яго, кожны з нас памятаў свае вытокі, і каб нават у самыя цяжкія хвіліны жыцця гэты ўспамін вяртаў нас у бацькоўскі дом, родныя мясціны.

Майскім суботнім вечарам у вёсцы Слабодка Драчкаўскага сельсавета адбылося свята. Сама назва вёскі сведчыць аб яе старадаўнасці. Утворана ад назвы тыпаў пасяленняў у феадальнай Расіі - Слабодка, Слабада. Па перапісу 1897 года Сладобка з’яўлялася вёскай у Смілавіцкай воласці, у якой тады было 13 гаспадарак і пражывала 149 жыхароў. У 1909 годзе тут мелася 20 двароў і 124 жыхары. У 1910 годзе ў вёсцы адкрылася царкоўна-прыходская школа, якая знаходзілася ў звычайнай сяланскай хаце. У той час у школе вучылася 48 дзяцей. Настаўнікам працаваў Трахім Ваўчок. Зараз тут налічваецца 94 двары, пражывае 120 чалавек. У вёсцы размешчаны магазін. Вуліцы грунтовыя і заасфальтаваныя, маецца вадаправод, газаправод.

На свята сабраліся жыхары Слабодкі. А ў тым, што тут жывуць старанныя працаўнікі, годныя грамадзяне нашай краіны, можна было ўпэўніцца падчас свята. З прывітальным словам к жыхарам звярнулася старшыня сельвыканкама Марына Уладзіміраўна Гнедчык. На працягу некалькіх гадзін ушаноўвалі тут працаўнікоў – Марыю Самуілаўну Мазоль, якая за сумленную працу ўзнагароджана "Ордэнам Леніна” і "Ордэнам Чырвонага Сцяга” , Міхаіла Маісеевіча Кулашчыка, які на працягу дзесяці гадоў быў кіраўніком саўгаса "Пятровічы”.

У цэнтры ўвагі апынулася і самая старэйшая жыхарка вёскі – Вольга Елісееўна Крук, якой споўнілася 93 гады. Саршыня сельвыканкама ўручыла падарунак і ад усяго сэрца пажадала спакою і здароўя на далейшыя гады жыцця.

Доўгія апладысменты і цёплыя словы былі адрасаваны Леаніду Мікалаевічу і Валянціне Пятроўне Крук. У гэтым годзе яны адзначылі залатое вяселле. Сам Леанід Мікалаевіч нарадзіўся ў гэтай вёсцы, тут прайшлі яго дзяцінства, юнацтва, усё жыццё ён працаваў у саўгасе "Загор’е”. Валянціна Пятроўна нарадзілася ў суседняй вёсцы Ляды, усё жыццё таксама працавала ў саўгасе "Загор’е”, цяпер у РСУП "Пятровічы”. Тут, у вёсцы Слабодка, сямейная пара пабудавала жылы дом, нарадзіла дзяцей, якія зараз жывуць у Мінску. Леанід Мікалаевіч з’яўляецца старастай вёскі. Гэта гаспадар на ўсе рукі. Прысядзібная гаспадарка заўсёды ў парадку. Падарылі ім, акрамя каштоўнага прыза, і "кветак букет, каб пражылі вы сто лет!” А потым уся вёска "маладым” дружна крычала: "Гор-ка! Гор-ка!”

Цяжка пералічыць усе прозвішчы тых, хто стараецца зрабіць свой край прыгажэйшым. І тым не менш, па выніках конкурсу "Лепшае падвор’е” пераможцамі прызнаны Леанід Фядосавіч і Надзея Фёдараўна Мазоль, Аляксандр Сяргеевіч і Валянціна Сцяпанаўна Натычка, Леанід Васільевіч і Жана Уладзіміраўна Гоманавы, якім былі ўручаны падарункі.

Усе прысутныя змаглі нацешыцца цудоўным канцэртам мастацкай самадзейнасці "Мір вашаму дому”, падрыхтаваным артыстамі Драчкаўскага і Пятровіцкага Дамоў культуры. Вясёлыя народныя і эстрадныя песні, лірычныя творы, якія перамяжоўваліся з гумарэскамі, прымаліся ўдзячнымі гледачамі на "ўра”.

Сельвыканкам вельмі ўдзячны за аказаную дапамогу ў падрыхтоўцы свята начальніку аддзела адукацыі, спорту і турызму Смалявіцкага райвыканкама Наталлі Мікалаеўне Філіповіч, дырэктару РСУП "Пятровічы" Васілю Раманавічу Патыла і ляснічаму Драчкаўскага лясніцтва Аляксею Жанавічу Ракоўскаму.

Марына Уладзіміраўна ГНЕДЧЫК, старшыня Драчкаўскага сельвыканкама.

Информацию читайте в номере 139 – 142 от 20.06.2015 г.

В Заболотском сельсовете уже стало доброй традицией проведение праздников деревень. Последними населенными пунктами, где прошел подобный праздник, стали деревни Мостище и Станок-Водица. Название празднику придумали доброе и жизнеутверждающее – «Живи, деревня!». И действительно, судя по количеству жителей, собравшихся на праздник, можно верить, что у деревень Мостище и Станок-Водица есть будущее.

В деревне Мостище праздничное мероприятие проходило возле сельского магазина. Радостного настроения жителям добавляла и ясная солнечная погода. Поздравить жителей сельского уголка приехали участники художественной самодеятельности Заболотского сельского Дома культуры. Песни, танцы и поздравления – все в этот день было посвящено местным жителям, собравшимся на праздник. В начале программы председатель Заболотского сельисполкома Елена Вячеславовна Гришан поздравила всех жителей деревни и отметила некоторых из них памятными подарками. Так, Анна Владимировна Самович принимала поздравления как самый старейший житель деревни Мостище, также были отмечены самый молодой житель деревни – Александра Киприянова и хозяйка лучшего подворья – Ирина Степановна Сотникова. После этого на импровизированную сцену поздравить с праздником жителей деревни вышел ансамбль народной песни «Каліна чырвоная» (руководитель Анатолий Ефремов), директор Заболотского СДК Елена Пентка, художественный руководитель Роман Мамченко, солисты Татьяна Лазарчик, Василий Кресс и самая маленькая участница народной самодеятельности Анна Дорохович. Зрители тепло принимали артистов, поддерживали их выступления и не скупились на аплодисменты.

Дальше участники самодеятельности отправились поздравлять с праздником жителей деревни Станок-Водица. Здесь с самого утра царила оживленная и радостная атмосфера: работали детские надувные горки, батуты, детвора могла покататься на электромобилях. «Живи, деревня!» – именно с таких слов начался праздничный концерт, подготовленный силами артистов Заболотского СДК. Буквально с первых минут выступления исполнителям стало понятно, какие добрые и отзывчивые люди живут в этой цветочной, красивой и веселой деревне. Ведь после каждого номера артисты получали букеты цветов от доброжелательных жителей. Здесь также публику радовали яркими концертными номерами ансамбль народной песни «Каліна чырвоная», танцевальный коллектив «DANCE VOYAGE» (руководитель Екатерина Ляхнович) и солисты сельского Дома культуры. Глава Заболотского сельисполкома Елена Гришан также присоединилась к поздравлениям. К слову, она родилась и живет по сей день в Станок-Водице. Елена Вячеславовна отметила самого старейшего жителя деревни -- Александру Михайловну Скуратович -- ценным подарком, не забыли и про самого маленького жителя -- Алексея Залевского. Любовь Васильевна Сахарчук была признана хозяйкой самого красивого и аккуратного двора. Лариса Пакляк и Екатерина Жданович были отмечены призом за оригинальное оформление цветочных клумб. Предприятие КПТУП «Минский областной технопарк» отметил Алину Новик как молодого специалиста, подающего большие надежды.

Немного ранее праздник деревни прошел в Орешниках. Творческие коллективы Заболотского СДК подготовили для жителей деревни большую и насыщенную концертную программу. Также там были отмечены самые пожилые жители – это Леонид Федорович Тарасенко и Александра Ильинишна Воробьева, самый молодой – Маргарита Багдасарян. Самые благоустроенные и ухоженные участки в Орешниках у Марии Николаевны Бек и Ирины Владимировны Симанович.

Наталья ТЫШКОВСКАЯ.

Информацию читайте в номере 139 – 142 от 20.06.2015 г.

Летась святкаваў свой 65-гадовы юбілей пасёлак Зялёны Бор, што знаходзіцца ў маляўнічым кутку Смалявіччыны. А ў гэтым годзе споўнілася роўна 35 год, як народны ансамбль песні "Пасаг” Зеленаборскага Дома культуры ўпершыню выступіў на сцэне ды здабыў першых прыхільнікаў. У той час гэта быў жаночы вакальны гурт прафсаюзнага клуба торфапрадпрыемства "Смалявіцкае”. Стварыла калектыў Людміла Кляніцкая – тагачасная загадчыца клуба. Падчас актыўнай творчай дзейнасці гурт шмат гастраляваў, быў удзельнікам абласных фестываляў народнай творчасці "Пеўчае поле” і "Напеў зямлі маёй”, з’яўляўся пераможцам Рэспубліканскага конкурсу мастацкай самадзейнасці галіновага прафсаюзу, мае Ганаровые граматы ЦК КПСС, ЦК ВЛКСМ ды ВЦСПС. Больш за 60 самадзейных артыстаў у розныя гады існавання прадстаўлялі калектыў на мясцовай, раённай, абласной ды рэспубліканскай сцэнах. А ў 1997 годзе ён атрымаў ганаровае найменне "народны аматарскі калектыў”, якое годна носіць да гэтага часу.

Пасля сыходу на заслужаны адпачынак нязменнага кіраўніка, здавалася б, калектыў мог спыніць сваю дзейнасць. Але ў пасёлак быў накіраваны малады спецыяліст – выпускнік Беларускага ўніверсітэта культуры і мастацтваў – Раман Мамчанка, які ўдыхнуў у "Пасаг” другое жыццё. З цягам часу ў маладога чалавека з’явілася новае месца працы, пасля чаго "баявы сцяг” калектыву падхапіў і старана панёс дырэктар Зеленаборскага Дома культуры Валерый Гусеў, які і наладзіў святочную вечарыну, прысвечаную юбілею.

Усе былыя ўдзельнікі калетыву атрымалі запрашэнні на канцэрт, а жыхароў пасёлка заклікала цудоўная афіша.

У глядзельнай зале Дома культуры не было вольных месцаў. Сярод гледачоў вітаў радасны, усхваляваны настрой. З віншаваннямі прыехалі госці: намеснік начальніка аддзела ідэалагічнай работы, культуры і па справах моладзі Смалявіцкага райвыканкама Вікторыя Колісава ды дырэктар раённага арганізацыйна-метадычнага цэнтра народнай творчасці Уладзімір Гаўрыкаў. Яны ўручылі калектыву грашовы сертыфікат і выказалі падзяку за творчую працу.

Калектыў выканаў шмат песень, пераважна – беларускіх народных (на здымку). А ўдзельніца калектыву Аліна Нахамчык, якая шмат год з поспехам выступае ў жанры эстраднай мініяцюры, прадэкламавала новую байку.

Музычныя віншаванні атрымалі "Пасаг” і ўсе гледачы ад нашай зямлячкі Аксаны Лушчык, а таксама ад гасцей з Крайскага СДК Лагойскага раёна — Алены Матэцкай і Аляксандра Пракаценя. Сваімі ўспамінамі аб пачатку дзейнасці ансамбля падзялілася першы акампаніятар Таццяна Іванаўна Сушкевіч. Усе існыя ўдзельнікі калектыву атрымалі віншаванні, кветкі і падарункі ад прафсаюзных камітэтаў і адміністрацый устаноў ды прадпрыемстваў, дзе працуюць: Надзея Масанава – ад Смалявіцкага аддзялення КУП "Белпошта”, Святлана Хрыпач – ад Смалявіцкага райспажыўтаварыства, Наста Іванілава – ад КУП "Смалявіцкая ЖКГ”, Аліна Нахамчык – ад "Зеленаборскага НПК дзіцячы садок – сярэдняя школа”, Алег Надольскі ды Вадзім Гарбачоў – ад ААТ "Зеленаборскае”, Антаніна Сілкіна – ад раённага Савета ветэранаў. Кіраўнік калектыву выказаў шчырую падзяку за такую адзнаку і падтрымку аматараў песні.

Шмат апладысментаў пачулі ў той дзень самадзейныя артысты. Доўга не змаўкалі яны і пасля апошняй песні, прымусіўшы "Пасаг” спяваць "на біс” перад узняўшыміся са сваіх месцаў гледачамі. Усе ўдзельнікі вечарыны атрымалі выдатны зарад бадзёрасці і аптымізму, а юбіляры — асалоду ды натхненне на будучыню.

Калектыў народнага ансамбля песні "Пасаг” выказвае ўдзячнасць Леаніду Красінскаму, Ігару Берасневічу, Ганне Гусевай ды Уладзіміру Гайдуку за дапамогу ў правядзенні свята.

Т. АНОП.

Фота аўтара.

Информацию читайте в номере 137 – 138 от 17.06.2015 г.

Только в творческом тандеме: ученик, педагог и родители, можно добиваться невероятных вершин. Трудолюбие ребенка, помноженное на профессионализм педагога и колоссальную поддержку родителей, помогли ученице 5 класса Смолевичской детской школы искусств Ренате Кириленко завоевать Гран-при II Республиканского фестиваля-конкурса детского искусства «Лидский венок».

Очередную победу смолевичским юным музыкантам принесло участие во II открытом фестивале-конкурсе «Праздник саксофона – 2015», который проходил в Молодечно.

Основными целями и задачами данного фестиваля-конкурса являются: выявление и поддержка талантливой молодежи, развитие их творческих способностей, повышение уровня исполнительского мастерства, а также популяризация сольного, ансамблевого и оркестрового исполнительства, пропаганда творчества белорусских композиторов, повышение педагогического и исполнительского мастерства преподавателей.

В городском Доме культуры состоялся отчетный концерт Смолевичской детской школы искусств «Созвездие талантов».

Педагогический коллектив школы весьма креативно подошел к проведению мероприятия. Открыли концертную программу повелитель творческого Олимпа – Зевс, в роли которого выступил директор Смолевичской ДШИ Юрий Александрович Новинский, и педагоги, перевоплотившиеся в прекрасных муз – покровительниц искусств.

В апреле прошел XVI открытый областной конкурс молодых исполнителей на духовых и ударных инструментах «Золотая труба» памяти заслуженного работника культуры Республики Беларусь Ивана Янковского.

Это музыкальное событие проходит в Столбцах и является одним из престижных творческих состязаний юных музыкантов не только Беларуси, но и России. В этом году в конкурсе участвовало 70 музыкантов, из них восемь учащихся Смолевичской детской школы искусств: Арсений Миньков, Ксения Селицкая, Арсен Алексанян, Алексей Солодухин, Константин Бродко, Кирилл Сымон, Александр Никонов, Максим Шабан. Все они являются учениками Юрия Александровича Новинского.

Недавно в актовом зале Смолевичского городского Дома культуры состоялось открытие выставки детских рисунков «Карандаши». Данный проект являлся отчетной выставкой работ детей, которые занимаются в подготовительном классе Смолевичской детской школы искусств. Основная цель выставки — пропаганда детского художественного творчества, совершенствование качества преподавания изобразительного искусства в образовательных учреждениях дополнительного образования, выявление и поддержка профессионально перспективных учащихся, стимулирование их творческого роста, привлечение внимания подрастающего поколения к изучению историко-патриотических и национально-культурных традиций.

Каждый человек неповторим, имеет свой характер, интересы, увлечения… Каждый художник, народный умелец или мастер имеет свое видение природы, и, обращая внимание на различные особенности окружающей среды, по-разному отражает ее в своих произведениях. С работами Евгении Шиманович я познакомилась по фотографиям, которые она разместила на интернет-сайте «Одноклассники». Собственно говоря, по ее словам, она нигде их и не показывала больше, поэтому мне и захотелось поближе познакомить с ними наших читателей.